Bóg mówi do nas jako pierwszy. Podstawowa prawda, że Bóg zatroszczył się o każdego z nas dużo wcześniej, zanim my zaczęliśmy troszczyć się o siebie samych, umożliwia nam zwracanie się do Boga poprzez modlitwę.

Bóg pragnie rozmawiać z nami i stale do nas przemawia:

* przez Jezusa Chrystusa, Boże Słowo, które stało się Ciałem,

* przez Kościół, ludzi, którzy są przedłużeniem obecności Chrystusa w świecie,

* przez widzialne stworzenie, inna formę Bożego samoobjawienia, które jest fizycznym kontekstem naszego życia,

* przez wydarzenia i doświadczenia życia,

* przez Pismo Święte, które jest sposobem komunikacji, na który najbardziej zwracamy uwagę w modlitwie.

 

Bóg zaprasza nas do słuchania

Naszą odpowiedzią na pierwszy krok ze strony Boga jest słuchanie. To jest podstawowe nastawienie wobec modlitwy.

 

Jak zacząć słuchać?

Ważne jest to, co czynimy zaraz przed modlitwą. Normalnie modlitwa jest czymś, czego nie można robić w pośpiechu. Poświęć zatem kilka chwil na wyciszenie samego siebie, na uspokojenie, usadowienie się w wygodnej i modlitewnej pozycji.

Kiedy kogoś słuchasz, próbujesz wyciszyć wszystko, oprócz tego, co ta osoba ma ci do powiedzenia. Najlepszą pomocą do tego w modlitwie może być milczenie i samotność.

Spróbuj znaleźć spokojne miejsce, w którym możesz być sam i czuć się wolnym w swej odpowiedzi na Bożą obecność. Spróbuj wyciszyć swoje wnętrze. W dobie hałasu, pośpiechu i napięć nie zawsze jest łatwo zapominać o troskach i zaangażowaniach. Nigdy nie czuj się zmuszony do ukrywania wszystkich rozproszeń. Niepokój w tym przypadku może stanąć na przeszkodzie pomiędzy tobą a Bogiem.

Uświadom sobie, że Słowo naprawdę stało się Ciałem i może przemawiać do nas także poprzez hałas i brak ładu w naszym życiu. Czasami przygotowując modlitwę, odpręż się i wsłuchaj się w dźwięki, które cię otaczają. Boża obecność jest tak samo realna jak te dźwięki.

Uświadom sobie swoje wrażenia i doświadczenia uczuciowe, to, jak myślisz, ufasz, kochasz, dziwisz się, pragniesz. Wtedy, będąc świadomym Jego bezinteresownej i miłosnej obecności w tobie, powiedz Bogu po prostu: Tak, Ty przez miłość napełniasz mnie życiem i czynisz wrażliwym. Objawiasz mi się. Żyjesz we mnie. Zaprawdę tak czynisz. Następnie proś o łaskę usłyszenia tego, co Bóg mówi.

 

Rozmowa z Bogiem przez czytanie Pisma Świętego

Wybierz krótki fragment z Pisma Świętego. Gdy otworzysz Pismo, uświadom sobie, że przebywasz w obecności żywego Słowa, Tego, który ręczy za wszystko, co zostało zapisane. Czytaj wybrany fragment powoli i w skupieniu; czytaj na głos lub szeptem w rytm twego oddechu – po jednej frazie – robiąc przerwy lub powtórki tam, gdzie czujesz, ze tekst szczególnie przemawia do ciebie. Nie staraj się na siłę czytać zbyt długiego tekstu.

Jeśli dany fragment mówi o wydarzeniu z życia Jezusa, wejdź w tę scenę jako jeden z uczestników. Rozmawiaj z nimi: z niewidomym mężczyzną, który został uzdrowiony lub z uczniami, którzy idą z Jezusem. Postaw się na ich miejscu.

Zareaguj na to, co Jezus mówi.

Niektóre słowa lub zdania mogą mieć dla ciebie szczególne znaczenie. Smakuj je, powtarzaj na głos, rozmyślaj nad nimi w swoim sercu. Pomyśl o każdym z tych słów. Kto je wypowiedział? Co one znaczą? Do kogo słowo lub zdanie zostało skierowane? Co wypowiadający je odczuwał?

Kiedy coś cię poruszy, zatrzymaj się. Zatrzymaj się wtedy, gdy…

* doświadczasz nowego sposobu obcowania z Jezusem (na przykład odczuwasz, co znaczy być uzdrowionym przez Jezusa),

* doświadczasz Bożej miłości,

* jesteś poruszony, aby zrobić coś dobrego,

* jesteś spokojny,

* jesteś szczęśliwy i uradowany z faktu przebywania w obecności Boga,

* walczysz lub jesteś zaniepokojony wypowiadanymi słowami.

 

To Bóg słowami Pisma zwraca się bezpośrednio do ciebie. Nie spiesz się. Poczekaj, aż całkowicie nasycisz się tym doświadczeniem.

Nie trać odwagi, jeśli wydaje ci się, że nic się nie dzieje. Czasem Bóg pozwala nam odczuć duchową posuchę i pustkę, abyśmy zdali sobie sprawę, że nie w naszej mocy jest doświadczać pocieszenia. Bóg jest bardzo blisko nas. Nawet wtedy gdy wydaje się, iż jest daleko (Ps 139, 7-8). Bóg akceptuje nas takimi, jakimi jesteśmy, z naszymi wszystkimi ograniczeniami, nawet wtedy, gdy obiektywnie nie jesteśmy zdolni, by się modlić. Pokorne słuchanie jest znakiem miłości wobec Boga i prawdziwą modlitwą pochodzącą z serca. W tych momentach pamiętajmy o słowach św. Pawła: Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami (Rz 8, 26).

Odpręż się i pamiętaj, Bóg przemówi do ciebie w sposób Jemu wiadomy. Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocnie, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa (Iz 55, 10-11).

Podczas modlitwy poświęć czas na uświadomienie sobie Bożej obecności w tobie i wokoło ciebie. Jeśli chcesz, rozmawiaj z Bogiem o rzeczach, które cię interesują, lub za które chciałbyś podziękować, na przykład za radość, ból, pragnienia. Kontynuując, zastanów się nad tym wszystkim, co ma dla ciebie znaczenie: twoja osobista historia, twój świat, życie, wnętrze.

 

Podsumowanie

Przygotowanie fragmentu z Pisma i zaznaczenie go sobie.

Miejsce, gdzie jesteś sam i nieograniczony w swej odpowiedzi na Bożą obecność.

Postawa. Odprężony i spokojny. Harmonia ciała i ducha.

Obecność Boga. Bądź świadomy Jego obecności i gotowy na odpowiedź. Kiedy będziesz przygotowany, powróć do fragmentu, przeczytaj powoli ten fragment z Pisma i wsłuchaj się w niego uważnie.

 

Pauza

Nie lękaj się. Nie próbuj szukać ukrytych znaczeń, szczególnego rodzaju wiedzy, głębokich myśli, wniosków czy też rozwiązań. Ciesz się jak dziecko, które wdrapuje się na ojcowskie lub matczyne kolana i wsłuchuje się w ich słowa i opowiadania.

Kontynuuj rozmowę (czasami nazywaną colloquium) z Bogiem o tym, co usłyszałeś. Myśl o Bogu w drugiej osobie liczby pojedynczej (Ty). Powiedz Bogu, co myślisz i czujesz. Co chciałbyś otrzymać od Niego w zamian?

Modlitwa Pismem Świętym nie ma nic wspólnego z „przebrnięciem” przez poszczególne fragmenty i księgi; jej celem jest przyswajać wartości i znaczenia ukryte w nich w twoim codziennym życiu.

Po pewnym czasie może okazać się pomocne ponowne przemyślenie doświadczenia modlitwy. Ta refleksja pomoże ci pogłębić rozumienie tego, co Pan czyni w twym życiu.