Komplementarność rozumu i wiary

Kluczowe pytanie brzmi: gdzie można znaleźć etyczne podstawy dla wyborów politycznych?
Tradycja katolicka utrzymuje, że obiektywne normy rządzące prawym działaniem są dostępne dla rozumu niezależnie od treści Objawienia. Zgodnie z takim rozumieniem rola religii w debacie politycznej polega nie tyle na dostarczaniu tych norm, tak jakby nie mogły być one znane niewierzącym - a tym mniej na proponowaniu konkretnych rozwiązań politycznych, które znajdują się całkowicie poza kompetencjami religii - ale raczej na dopomaganiu w oczyszczeniu i rzucaniu światła na stosowanie rozumu do odkrywania obiektywnych zasad moralnych. Ta "korekcyjna" rola religii względem rozumu nie zawsze jest mile widziana, gdyż - po części ze względu na zniekształcone formy religii, takie jak sekciarstwo i fundamentalizm - może być ona postrzegana jako stwarzająca poważne problemy społeczne.

Ogólna na październik:

Aby dzięki światłu Ewangelii w uniwersytetach katolickich można było doświadczać harmonijnego połączenia wiary i rozumu

Paweł lat 32, 16 marca 2005 r. przebywając w Londynie, uległ wypadkowi. Jego stan był beznadziejny. Wezwano mnie do szpitala. Zostawiłam w Polsce trójkę małych dzieci i za pożyczone pieniądze pojechałam do Londynu trwać przy umierającym mężu. Lekarze oznajmili, że życie Pawła wisi na włosku i że nie nadaje się on do transportu. Twierdzili, że jeśli przeżyje, nigdy nie będzie chodził. Paweł się załamał.

Jestem studentką czwartego roku Akademii Ekonomicznej w Krakowie. W czerwcu 2004 r. badania węzłów chłonnych wykazały ziarnicę złośliwą. Moi rodzice napisali list do Jana Pawła II z prośbą o modlitwę w mojej intencji. Już we wrześniu otrzymaliśmy odpowiedź od ks. arcybiskupa Dziwisza, że Ojciec Święty modli się za mnie, odprawi Mszę Świętą, poleca mnie opiece Matce Najświętszej Uzdrowienia Chorych. Do listu został dołączony różaniec.

Święty Franciszek Ksawery (Francisco Jasso de Azpilcueta y Javier), urodził się 7 kwietnia 1506 r. w zamku rodzinnym w miejscowości Xavier w kraju Basków (Nawarra - Hiszpania). Rodzina jego należała do stronnictwa profrancuskiego i walczyła o wolność Nawarry przeciw Hiszpanom. Przyczyniło się to walnie do jej upadku. Jego ojciec był doktorem uniwersytetu w Bolonii, prezydentem Rady Królewskiej Nawarry. Franciszek już jako chłopiec przeznaczony został do stanu duchownego i otrzymał tonsurę. W roku 1525 wysłany został na studia filozoficzne do Paryża.