Wielki prawodawca Mojżesz, albo raczej Duch Święty, wskazał, jak bardzo nienaganna i czysta jest owa cnota [czujność], jak wszystko obejmuje i podnosi.
Czujność (népsis) to duchowe ćwiczenie, które jeśli jest stosowane wytrwale i gorliwie, z Bożą pomocą, pozwala człowiekowi całkowicie uwolnić się od namiętnych myśli i słów, oraz ze złych uczynków.
W tym roku portal PSPO przygotował dla czytelników adwentowe rekolekcje: przez początek roku liturgicznego przejdziemy śladem przewodnika — Hezychiusza z Synaju.
W Kościele Adwent tajemniczo łączy z sobą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Nic dziwnego, skoro wiąże się on z obecnością nieskończonego Boga w czasie. Słowo „adwent” pochodzi od łacińskiego czasownika advenire – „przyjść” i swymi korzeniami sięga starożytności.
Adwent to czas tęsknoty za Jezusem, czas wyglądania na Jego przyjście. Przenosimy się myślami wte długie tysiąclecia przed Chrystusem, kiedy na świecie była tylko obietnica zbawienia iludzie niecierpliwie oczekiwali na jej wypełnienie.
Papież Benedykt XVI podczas rozważań przed Anioł Pański 7 XI 2005 roku powiedział: "Adwent jest czasem, w którym chrześcijanie powinni obudzić w swym sercu nadzieję, że z Bożą pomocą mogą odmienić świat". Taka szansa odmiany świata i siebie staje przed nami i w tegorocznym Adwencie.
Adwent to nowy okres w liturgicznym kalendarzu Kościoła, poprzez który przygotowujemy się na przyjście Chrystusa. Obejmuje on cztery kolejne niedziele, bezpośrednio poprzedzające Boże Narodzenie. Nazwę swą zawdzięcza łacińskiemu słowu adventus - przyjście.
