Kolejne święta upamiętniające przyjście na świat Jezusa Chrystusa. I kolejna okazja do wniknięcia w istotę tych świąt. W trakcie pisania tych kilku zdań przenoszę się w myślach tym razem nie do Bazyliki Narodzenia Pańskiego w Betlejem, lecz na Pole Pasterzy, do Bet Sahur.

Zjednoczenie polskiej klasy robotniczej jest zamknięciem pewnego etapu historycznego w dziejach polskiego ruchu robotniczego i odbiciem głębokich praw, którym podlega rozwój społeczny – podkreślał 15 grudnia 1948 r. Bolesław Bierut. W auli Politechniki Warszawskiej rozpoczynał się właśnie Kongres Zjednoczeniowy Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej.

Adwent to czas tęsknoty za Jezusem, czas wyglądania na Jego przyjście. Przenosimy się myślami w te długie tysiąclecia przed Chrystusem, kiedy na świecie była tylko obietnica zbawienia i ludzie niecierpliwie oczekiwali na jej wypełnienie.

Wejście na drogę ewangelicznej doskonałości dzięki radykalnemu opowiedzeniu się po stronie Pana oznacza rozpoczęcie duchowej walki, w której jedynym orężem jest wiara. Żeby pomóc rekolektantowi na tym etapie doświadczenia rekolekcyjnego św. Ignacy daje kolejne osiem reguł II Tygodnia „dla większego rozeznania duchów”(ĆD 329-336).

2. Niedziela Adwentu
Ewangelia: Mt 3, 1-12

Pan Jezus chętnie przychodził do ludzi słabych i grzesznych, bo nie zdrowi potrzebują lekarza, ale ci którzy się źle mają. Jednak trzeba też powiedzieć, że wielu grzeszników poszukiwało Jezusa, widząc w Nim ratunek dla siebie.