Każdy dłuższy okres na przestrzeni dziejów istnienia człowieka ma inną charakterystykę. Każdy wiek ma swoje plusy i minusy. W naszym wieku jest bardzo dużo plusów pochodzących z rozwoju cywilizacji, które są oczywiste i każdy je widzi. Nie żyjemy jednak w raju i nie brakuje zła, które chce nas zgnieść, odebrać pogodę ducha, pozbawić spokojnego i optymistycznego podejścia do codzienności i jej dobrych niespodzianek. Gdzie tkwi haczyk?

Siedział na ławce pod ścianą domu, obserwując, jak kury monotonnie kręcą się po podwórku i rozgrzebują ziemię. Świecące mocno wiosenne słońce dawało poczucie przyjemnego ciepła. Powinien się uczyć, ale wprost od czytanki z polskiego myśli jego powędrowały do niedzielnej audycji radiowej.

Samuel pełnił posługi wobec Pana jako chłopiec, ubrany w lniany efod, (...) wzrastał przy Panu, (...) spał w przybytku Pańskim, gdzie znajdowała się Arka Przymierza. (...) Samuel [jednak] jeszcze nie znał Pana. 1Sm 2, 18.21; 3, 3.7

Dziewico i Matko, Maryjo,

Ty, któraś pod tchnieniem Ducha Świętego
przyjęła Słowo życia
w głębi Twej pokornej wiary,
całkowicie oddana Odwiecznemu,
pomóż nam wypowiedzieć nasze «tak»
wobec pilnej potrzeby, jak nigdy dotąd naglącej,
by wszędzie rozległa się Dobra Nowina o Jezusie.

Corocznie majowy miesiąc obchodzimy w polskim Kościele jako czas poświęcony Matce Bożej. Nieprzypadkowo tak się dzieje, bo Ona sama jest dla nas uosobieniem „wiosny Nowej Ery”, a maj właśnie jest pierwszym miesiącem roku, w którym aura nasza nie mocuje się już z porannymi przymrozkami, ale uśmiecha się słonecznie do całego świata.