Samuel pełnił posługi wobec Pana jako chłopiec, ubrany w lniany efod, (...) wzrastał przy Panu, (...) spał w przybytku Pańskim, gdzie znajdowała się Arka Przymierza. (...) Samuel [jednak] jeszcze nie znał Pana. 1Sm 2, 18.21; 3, 3.7

Pan wzbudzał sędziów dla [Izraelitów], Pan był z sędzią i wybawiał ich z ręki nieprzyjaciół, póki żył sędzia. Lecz po śmierci sędziego odwracali się i czynili jeszcze gorzej niż ich przodkowie. (Sdz 2, 18-19)

Gdy całe pokolenie [które weszło do Ziemi Obiecanej] połączyło się ze swoimi przodkami, nastało inne pokolenie, które nie znało Pana ani też tego, co uczynił dla Izraela. Wówczas Izraelici (...) opuścili Boga swoich ojców, Pana, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, i poszli za cudzymi bogami, którzy należeli do ludów sąsiednich. Sdz 2, 10-12

Jozue przemówił wtedy do całego narodu: „Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Po drugiej stronie Rzeki mieszkali od starodawnych czasów wasi przodkowie: Terach, ojciec Abrahama i Nachora, którzy służyli cudzym bogom (...).

Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, sąd mój nie byłby prawdziwy. Jest przecież ktoś inny, kto wydaje sąd o Mnie; a wiem, że sąd, który o Mnie wydaje, jest prawdziwy. J 5, 31-32