Uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła;
Ewangelia według św. Mt 16, 13-19

Dzisiaj Kościół obchodzi uroczystość dwóch gigantów wiary, na których zbudowany został Kościół, i oni zanieśli Ewangelię aż po krańce ziemi.

Szymon mieszkał z rodziną w Kafarnaum, był rybakiem i współpracował z Jakubem i Janem, synami Zebedeusza. Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, zapytał swoich uczniów: Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego. Sądy o Jezusie były różne i uznawano Go za kogoś niezwykłego, ale nie dostrzegano w Nim Mesjasza. Jezus zapytał więc uczniów: A wy za kogo Mnie uważacie? Piotr odpowiedział: Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego. Jezus potwierdził tę wypowiedź, mówiąc: Błogosławiony jesteś Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. To, co Piotr powiedział, wyrwało się z jego serca i zadziwiło jego samego. Czuł, że Jezus go wyróżnia, nadając mu imię Piotr: Ty jesteś Piotr (czyli Opoka), i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.

Szaweł nie należał pierwotnie do grona dwunastu apostołów, lecz po nawróceniu pod Damaszkiem, kiedy objawił się mu Chrystus zmartwychwstały, stał się apostołem pogan i przyjął imię Paweł. Według tradycji Piotr i Paweł ponieśli śmierć męczeńską w Rzymie tego samego dnia podczas prześladowania chrześcijan przez cesarza Nerona w 67 roku. Mimo różnych poglądów na ewangelizację, łączyła ich miłość do Chrystusa. Uważa się ich za współzałożycieli wspólnoty chrześcijańskiej w Rzymie.

Przed bazyliką watykańską stoją wielkie kamienne posągi obu świętych. Apostoł Piotr trzyma w rękach klucze - symbol władzy, a św. Paweł – miecz, symbol i narzędzie zadanej mu śmierci. Został ścięty jako obywatel Rzymu poza murami miasta. Już 29 czerwca w 258 roku w Rzymie obchodzono w liturgii święto obu Apostołów razem. W IV wieku czczono ich, celebrując trzy Msze św.: pierwszą w Bazylice św. Piotra na Watykanie, drugą w Bazylice św. Pawła za Murami i trzecią w katakumbach św. Sebastiana. Święty Piotr pozostawił Kościołowi 2 listy należące do ksiąg Nowego Testamentu, św. Paweł napisał ich 13; są one włączone do kanonu biblijnego. Komentatorzy Pisma Świętego wskazują także, że Ewangelia św. Marka jest zapisem katechezy głoszonej przez Piotra.

Jezus powierzył Piotrowi przed swoją męką misję utwierdzania braci w wierze i przewodzenia wspólnocie wierzących. Po Zmartwychwstaniu i Zesłaniu Ducha Świętego, kiedy Kościół zaczął działać otwarcie, Piotr stanął na czele wspólnoty Apostołów. Założył gminę jerozolimską, udał się następnie do Antiochii i obrał ją za swoją stolicę. Apostołował także w Azji Mniejszej i w Grecji. W końcu w Rzymie poniósł śmierć męczeńską.

Zastanówmy się i my nad pytaniem Jezusa skierowanym do apostołów: A wy za kogo Mnie uważacie? Nasza odpowiedź może wpłynąć decydująco na całe nasze życie. Wyznajmy Mu za Piotrem, że On jest Mesjaszem i Synem Boga Żywego.