13. Niedziela zwykła;
Ewangelia według św. Łukasza 9, 51-62
Fragment Łukaszowej Ewangelii skupia nas na różnych postawach uczniów. Można je zawrzeć w czterech hasłach: zemsta, słomiany zapał, racjonalność i opieszałość.
On wywyższony na krzyżu w swojej nieskończonej miłości ofiarował za nas samego siebie. Z Jego przebitego boku wypłynęła krew i woda, i tam wzięły początek sakramenty Kościoła, aby wszyscy ludzie, pociągnięci do otwartego Serca Zbawiciela, z radością czerpali ze źródeł zbawienia. (Prefacja o Najświętszym Sercu Jezusa).
Obchodzony 29 VI 2019 r. Jubileuszu 60. rocznicy święceń kapłańskich jest doskonałą sposobnością, aby wyrazić wdzięczność Bogu i Tobie, szacowny Jubilacie, księże Tadeuszu. Jesteśmy wdzięczni Bogu za dar Twojego powołania zakonnego i kapłańskiego.
Drodzy Członkowie Apostolstwa Modlitwy (Papieskiej Światowej Sieci Modlitwy), Czciciele Najświętszego Serca Pana Jezusa, Czytelnicy biuletynu „Modlitwa i Służba” oraz Rodziny poświęcone Bożemu Sercu!
Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi! Wszyscy – tak najkrócej można streścić pierwszą homilię, którą wygłosił Jan Paweł II podczas Mszy św. na placu św. Piotra 22 października 1978 roku.
Eucharystia jest w życiu chrześcijanina pokarmem wędrowca. Idąc w procesji za Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie, uświadamiamy sobie, że nasze życie jest wędrówką i nie mamy tutaj na ziemi stałego miejsca.
Tematem katechezy papieża Franciszka 24 kwietnia 2019 roku były słowa z piątej prośby Modlitwy Pańskiej: jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili (Mt 6, 12). Słów papieża na placu św. Piotra wysłuchało około 15 tys. wiernych.
Nieopodal Kościoła Prymatu Piotra znajduje się Kościół Rozmnożenia Chleba. Budowla ta i miejsce oddalone o kilkaset metrów od brzegu Jeziora Galilejskiego w niczym już nie przypominają tego, o czym w IV wieku pisała pochodząca z Iberii (dzisiejsza Hiszpania) chrześcijańska pątniczka o imieniu Egeria.
