(…) Pragnę (...) już dzisiaj wyprzedzając ten dzień [uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa] razem z wami skierować wejrzenie naszych serc na tajemnicę tego Serca. Ona przemawiała do mnie od wieku młodzieńczego. Co roku wracam do tej tajemnicy w liturgicznym rytmie czasu kościelnego.

Gdy więc (...) jasna noc, która blask zmieszała z promieniami wschodzącego słońca, przeszła dalej w biegnący dzień, nie przerwany już żadną ciemnością, rozważmy, bracia, proroctwo: Oto dzień, który uczynił Pan. Przedstawia ono rzecz nietrudną do spełnienia: radość i wesele według słów: Weselmy się w nim i radujmy. Co za wspaniały nakaz, co za słodka rada! Któż nie posłucha takiego polecenia? Któż zaraz nie przystąpi do jego wykonania? Nakazana jest radość, polecone wesele, gdyż znosi się karę za grzechy i ból zamienia się w radość.

Zasadniczym celem modlitwy kontemplacyjnej jest tzw. hezychia, czyli czuwanie i twórczy pokój serca, taki stan milczenia i ciszy, w którym dzieje się to, co wyraził Jan Chrzciciel, mówiąc o Chrystusie: On ma wzrastać, a ja się umniejszać (J 3, 30). Aby osiągnąć to milczenie podczas modlitwy serca, trzeba starać się uwolnić od myśli i pojęć, od naszych wyobrażeń, zapomnieć o zranieniach, jakich się doznało w życiu, bo one zamykają serce i nie pozwalają spocząć przed obliczem Boga. Trzeba się oderwać od wszystkich pragnień, planów i uczuć związanych ze stworzeniami, a szczególnie od chęci imponowania innym.

Nabożeństwo do Najświętszego Oblicza Jezusa i Dziewicy Maryi to dwie fundamentalne cechy duchowości Giuseppiny De Micheli, późniejszej bł. Marii Pieriny (1890-1945). Należała ona do Zgromadzenia Córek Niepokalanego Poczęcia z Buenos Aires. Swe życie w większości spędziła w Mediolanie, poza dwoma latami w Buenos Aires i ostatnimi sześcioma w Rzymie. W Zgromadzeniu pełniła rożne obowiązki: była nauczycielką, animatorką Oratorium, przełożoną domu w Mediolanie i w Rzymie, a na końcu Przełożoną Regionalną wspólnot we Włoszech.

O Jezu Eucharystyczny, dla którego chciałbym pałać miłością, spraw, bym zawsze był z Tobą złączony, by moje serce było blisko Twojego Serca, bym tak z Tobą współżył jak św. Jan Apostoł. O Maryjo Różańcowa, spraw, bym ze skupieniem odmawiał tę modlitwę i przykuj mnie na zawsze różańcem świętym do mego Jezusa Eucharystycznego. Niech żyje Jezus Miłość, niech żyje Maryja, Dziewica Niepokalana.