W lutym 1970 r. dzięki staraniom i pracy studentów środowiska poznańskiego, zgromadzonych wokół ówczesnego Zrzeszenia Studentów Polskich, została otwarta Stacja Turystyczna o nazwie ,,Chata Zbójców” w Bucharzewie – Bukowcach koło Sierakowa. Stacja ta działa do dnia dzisiejszego pod tą samą nazwą, choć jej właściciele się zmienili.

Do zabudowań posesji ,,Chaty Zbójców” przylegał „od zawsze” stary ewangelicki cmentarz dawnych mieszkańców wsi Bukowce. Uruchomiona Stacja Turystyczna działała i pięknie się rozwijała, a opuszczony i zaniedbany przez wszystkich cmentarz niszczał i był rozkradany przez tzw. złomiarzy.

Już w XVI w. w okolicach Sierakowa mieszkała ludność pochodzenia niemieckiego. Od stycznia 1776 r. działała w Sierakowie parafia ewangelicka, a w 1785 r. został poświęcony i oddany do użytku szachulcowy kościół ewangelicki, który zachował się do dnia dzisiejszego, ale nie będąc użytkowany od 1945 roku, przedstawia ruinę. Na przełomie XIX i XX w. tamtejsza parafia liczyła ok. 3500 ewangelików. Prowadziła m.in. szkoły ewangelickie, z których jedna znajdowała się także w Bukowcach. W tym czasie powstały również na tym terenie ewangelickie cmentarze.

Jak wynika z zapisu w księdze wieczystej, cmentarz ewangelicki w Bucharzewie- Bukowcach założono w 1865 r. Miał on powierzchnię 1910 m2. Właścicielem była gmina Bukowce. Cmentarz był czynny do 1945 r. Od tego czasu zapomniany przez wszystkich zarastał samosiejkami i krzewami oraz zielskiem. W tym czasie zdarzały się niestety przypadki wyrzucania na jego teren śmieci i dewastacji oraz rozkradania nagrobków. W 2003 r. cmentarz wpisano do rejestru zabytków. Pozostały na nim do dnia dzisiejszego nieliczne, wolnostojące czytelne nagrobki, płyty nagrobne, żeliwne ogrodzenia grobów i fragmenty żeliwnych krzyży. Najstarszy datowany nagrobek pochodzi z 1866 r.

Jesienią 2004 r. grupa założycieli i budowniczych ,,Chaty Zbójców”, członków Akademickiego Klubu Seniora w Poznaniu, postanowiła oczyścić i uporządkować to zaniedbane miejsce. Prace porządkowe trwały do połowy lutego 2005 r. Przez kilka tygodni, głównie w soboty i niedziele, pracowało wiele osób z Poznania; duże zaangażowanie wykazali również pracownicy ,,Chaty Zbójców” oraz harcerze z Sierakowa. Wywieziono wówczas z tego terenu śmieci, wykarczowano samosiejki, krzewy oraz uporządkowano istniejące, nieliczne groby. Odszukano kamienie graniczne i cmentarz ogrodzono płotem. Postawiono również tablicę informacyjną. W lutym 2005 r., w 35. rocznicę otwarcia „Chaty”, cmentarz został przywrócony do stanu normalności. Inicjatorzy uporządkowania, a zarazem realizatorzy tych prac, postawili kamień upamiętniający to wydarzenie. Uroczyste ponowne udostępnienie cmentarza odbyło się w tym samym miesiącu w obecności księży rzymskokatolickich z Sierakowa i ewangelicko-augsburskich z Poznania oraz miejscowych władz. Uczestniczyła w tej uroczystości licznie zgromadzona miejscowa ludność oraz duża grupa członków Akademickiego Klubu Seniora z Poznania. Były wspólne modlitwy, poświęcono też cmentarz oraz obelisk. Podczas tej uroczystości padła propozycja organizacji w przyszłości na tym cmentarzu spotkań ekumenicznych z okazji Święta Zmarłych.

Kontynuując proces porządkowania cmentarza, w 2007 r. dokonano inwentaryzacji zdatnych do odczytania nagrobków. Udało się zidentyfikować 20 grobów, spośród których większość to groby dzieci. Dokumentacja inwentaryzacji została przekazana do Urzędu Gminy w Sierakowie oraz do parafii ewangelicko- augsburskiej w Poznaniu.

Dzięki zaangażowaniu wielu osób udało się uchronić ten mały, wiejski, ewangelicki cmentarz przed całkowitym unicestwieniem. Należy się to dawnym mieszkańcom tej ziemi, którzy tu żyli, pracowali, uczyli się, bawili się, kochali i jak wszyscy chorowali i umierali. I tak oto w każdą pierwszą sobotę listopada przypadającą po dniu Wszystkich Świętych organizowane są przez Akademicki Klub Seniora w Poznaniu Zaduszkowe Nabożeństwa Ekumeniczne; obecnie organizowane jest ono po raz ósmy. Co roku gromadzą one coraz większą liczbę uczestników. Współorganizatorami nabożeństwa są parafie rzymskokatolickie z Sierakowa, Chojna i Świętego Wojciecha z Poznania, jak również parafia ewangelicko- augsburska z Poznania oraz Muzeum Zamek Opalińskich w Sierakowie i Nadwarciańskie Centrum Animacji Kultury i Ochrony Dziedzictwa Regionalnego PRON z Międzychodu. Dużą pomoc wyświadczają Ochotnicze Straże Pożarne z Sierakowa i Chojna, oświetlając teren i dbając o porządek.

W czasie nabożeństwa księża rzymskokatoliccy i ewangeliccy, wspólnie z licznie przybyłą miejscową ludnością oraz całkiem sporą delegacją Akademickiego Klubu Seniora z Poznania modlą się o rychłą kanonizację Błogosławionego Jana Pawła II, za zmarłego w 2012 r. ks. Tadeusza Raszyka – proboszcza parafii ewangelicko-augsburskiej w Poznaniu, wielkiego orędownika tych nabożeństw, za ród Opalińskich – dobrodziejów Sierakowa, za zmarłych gospodarzy ,,Chaty Zbójców”, którzy przed wielu laty udzielili studentom z Poznania gościny. Modlimy się także za zmarłych mieszkańców wsi Bukowce spoczywających na ewangelickim cmentarzu oraz za koleżanki i kolegów z Akademickiego Klubu Seniora w Poznaniu, którzy już odeszli do Pana.

Modlitwom towarzyszą recytacje nastrojowych wierszy, piękne śpiewy oraz odpowiednia do Święta Zmarłych muzyka; razem tworzy to niezapomniany klimat powagi i zadumy. Te niecodzienne odczucia wzmaga pogoda i przyroda, wszak cmentarz położony jest na terenie Puszczy Noteckiej. Ciemność panująca wokoło (nabożeństwo odbywa się wieczorową porą), liczne zapalone znicze oraz szum drzew i spadające liście, jak również padające nieraz krople deszczu, stwarzają niepowtarzalną atmosferę żalu i smutku oraz zachęcają do wzruszeń i przemyśleń nad przemijaniem i nicością doczesnego życia w porównaniu z czekającą nas wiecznością.