Ojciec Ramière syntetyzuje Apostolstwo Modlitwy w trzech cechach: modlitwa, jako środek powszechnego działania; stowarzyszenie, jako konieczny warunek skuteczności modlitwy; zjednoczenie z Sercem Jezusa, jako źródło życia stowarzyszenia. Stwierdzenie, że Apostolstwo Modlitwy jest „Świętą Ligą Chrześcijańskich Serc zjednoczonych z Sercem Jezusa”, oznacza użycie obecnego wyrażenia „Sieć Serc zjednoczonych z Sercem Jezusa”.

W wielu parafiach na całym świecie na naszych sztandarach widnieje z jednej strony „Apostolstwo Modlitwy”, a z drugiej „Liga Serca Jezusowego”. W ten sposób apostolat ten jest od dawna określany, o czym świadczy bilet wstępu podpisany w wieku 12 lat (1885 r.) przez Teresę Martin, przyszłą świętą Teresę z Lisieux, która nauczyła się modlić w Apostolstwie Modlitwy wraz z rodzicami, którzy również byli jego członkami.

Ta sieć serc stała się dziś Papieską Światową Siecią Modlitewną, której Ojciec Święty powierza swoje intencje modlitewne, pozwalające nam poznać wyzwania stojące przed ludzkością i misją Kościoła. Wyzwania te są owocem jego modlitewnego rozeznania o uniwersalnym zasięgu i ucieleśniają intencje Serca Jezusowego. Modlitwa ofiarowania jest prowadzona przez comiesięczną intencję modlitewną papieża, w której zaprasza nas do zaangażowania się w życie Kościoła poprzez modlitwę i działanie. Bycie częścią tej sieci modlitwy prowadzi nas do oddania się do dyspozycji Chrystusowej misji współczucia dla świata.

Widzieliśmy, jak Apostolstwo Modlitwy rozumiało, ucieleśniało i promowało duchowość Serca Jezusowego w całej swojej historii. Teraz zobaczymy, jak w ciągu ostatnich piętnastu lat (2010-2024) odnowiliśmy tę duchowość, prezentując duchowy skarb Apostolstwa Modlitwy w świetle Ćwiczeń duchowych, w podróży, którą nazwaliśmy Drogą Serca.

 

Droga Serca, misja współczucia dla świata

Nikt nie jest przekonany, że Chrystus jest dobrą nowiną poprzez przemówienia, traktaty czy dokumenty. Kiedy ktoś spotyka Go osobiście, wszystko się zmienia. Są doświadczenia, które przemieniają nasze życie. Droga Serca jest jednym z nich.

Droga Serca aktualizuje nabożeństwo do Serca Chrystusa w perspektywie apostolskiej i spójnie przedstawia skarb Apostolstwa Modlitwy w świetle Ćwiczeń duchowych św. Ignacego z Loyoli. Ta droga ma na celu poprowadzić nasze serca ku Sercu Jezusa, zharmonizować się z Nim i uczynić nas dostępnymi dla Jego misji współczucia dla świata.

Pozwólcie, że podzielę się osobistym doświadczeniem. Kiedy mój prowincjał poprosił mnie w 2007 roku o ponowne założenie Apostolstwa Modlitwy we Francji, które praktycznie zniknęło, powiedział mi, że ta misja dotyczy intencji modlitewnych papieża i nabożeństwa do Serca Jezusa. Następnie poradził mi, abym skorzystał z mojego doświadczenia Ćwiczeń duchowych. Na początku był to dla mnie szok, ponieważ w tamtym czasie miałem negatywny obraz wszystkiego, co było związane z Najświętszym Sercem, jego sulpicjańskimi obrazami i językiem z innego wieku, który do mnie nie przemawiał. Nie chciałem podjąć się tej misji. Ale odkryłem, że doświadczenie Ćwiczeń duchownych, które właśnie przeżyłem podczas 30 dni modlitwy i ciszy, ujawniło mi wysokość, głębię i szerokość Bożej Miłości objawionej w Jezusie Chrystusie. Wzrosłem w wewnętrznej wiedzy o Chrystusie, z wielkim pragnieniem kochania Go i naśladowania Go z większą bliskością oraz osiągnięcia Miłości (Ad Amorem) w komunii z całym stworzeniem, do czego zachęca nas św. Ignacy Loyola. Zdałem sobie wtedy sprawę, że to doświadczenie, nawet jeśli św. Ignacy nie używał słownictwa Serca Jezusowego, odpowiadało temu duchowemu skarbowi, który był wyrażany w historii Kościoła na wiele sposobów. To pomogło mi nie trzymać się form, języków i praktyk, które mogą się zmieniać, ale skupić się na tym, co najważniejsze, na Sercu Jezusa, które jest wierne i się nie zmienia.

Kiedy zostałem dyrektorem międzynarodowym, zawsze pamiętałem o tym doświadczeniu, aby wraz z różnymi zespołami na całym świecie znaleźć języki i ścieżki, które rezonują dziś z nowymi pokoleniami, zgodnie z różnymi kulturami, tak aby duchowy skarb Apostolstwa Modlitwy był znany.

Podróżując do ponad 70 krajów, odkryłem wspaniałomyślnych mężczyzn i kobiety, wiernych Sercu Jezusa, którzy, niewidoczni dla oczu świata, kontynuują dzień i noc, w modlitwie, aby utrzymać zapaloną lampę, aż nadejdzie „Królestwo Chrystusa”, jak prosimy w Ojcze nasz. Czy to tutaj, w północno-wschodniej Brazylii, czy w Meksyku wśród rdzennej ludności, czy w Północnym Kiwu we wschodnim Kongo, czy w Mozambiku, na Madagaskarze, Filipinach i w wielu innych miejscach, spotkałem grupy Apostolstwa Modlitwy, które modliły się całym sercem w intencjach modlitewnych Papieża, zjednoczone z Sercem Jezusa. W tych miejscach, gdzie często mieli tylko swoje serca i ręce do modlitwy, Zmartwychwstały Pan uwidocznił swoją obecność. To światło wspierało nas i inspirowało, aby ten duchowy skarb dotarł także do młodego pokolenia, szczególnie poprzez EYM. Ten skarb przedstawiamy dzisiaj w ramach duchowej podróży zwanej Drogą Serca. Droga Serca przybliża nas do Serca Chrystusa, czyniąc nas dostępnymi dla Jego misji, misji współczucia dla świata.

 

Nasza droga formacji

Duchowość Serca Jezusowego jest duchowym fundamentem naszej misji. Droga Serca jest naszym specyficznym sposobem jej przeżywania, dlatego jest naszą drogą formacyjną. Zaprasza nas w dziewięciu krokach odpowiadających dziewięciu pierwszym piątkom miesiąca do oddania się misji Kościoła, misji współczucia dla świata. Dziewięć miesięcy, ponieważ są to narodziny, przybliżają nas do Serca Jezusa, abyśmy narodzili się do życia w Duchu.

Droga Serca pomaga nam postrzegać wyzwania świata oczami Jezusa Chrystusa, abyśmy mogli mobilizować się każdego miesiąca, w uległości Duchowi Świętemu, poprzez modlitwę i służbę. Zjednoczeni z Sercem Chrystusa, dostrzegamy Jego radości i cierpienia dla świata. Droga Serca prowadzi nas zatem do zaangażowania się wraz z Nim, zbliżając się do Jego Serca, aby stawić czoła wyzwaniom ludzkości i misji Kościoła, zgodnie z intencjami modlitewnymi papieża każdego miesiąca. Każdego dnia przemienia nas bardziej w apostołów modlitwy, pomagając nam uwolnić się od globalizacji obojętności, rozszerzając nasze serca na misję współczucia dla świata.

Ten program formacyjny kieruje naszą misją. Jest owocem ponaddziesięcioletniej pracy zespołowej na skalę międzynarodową, dojrzewania w modlitwie i różnych doświadczeń w ramach rekolekcji duchowych. Dziewięć kroków Drogi Serca („kroki” - ponieważ jest to podróż, którą należy odbyć) jest częścią procesu gotowości do misji zaproponowanej przez papieża Franciszka w encyklice Evangelii Gaudium „Radość Ewangelii”. Każdy z dziewięciu kroków składa się z dziewięciu odrębnych wpisów: Kompas, który prowadzi, ramy odniesienia, wewnętrzna dynamika, perspektywa biblijna, perspektywa wiary, perspektywa duchowa, słowa papieża, perspektywa modlitwy i wreszcie ćwiczenie. Jedenaście książek zostało opublikowanych w kilku językach. Chociaż książki te można czytać i medytować, służą one przede wszystkim jako zestawy narzędzi dla przewodników duchowych, którzy oferują Drogę Serca. Podejście to jest przede wszystkim duchowym doświadczeniem, które jest przeżywane osobiście i z innymi w kontekście duchowych rekolekcji.

Drogę Serca można przedstawić na wiele sposobów, ale kiedy zwracamy uwagę na osobisty proces duchowy każdej osoby, podążając za pedagogiką, którą proponujemy poprzez różne „kroki” tej podróży, odkrywamy, że ta trasa naprawdę przemienia ludzi, niezależnie od ich kraju, kultury czy kontekstu kościelnego. Nie jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę spójność treści i fakt, że jest to adaptacja Ćwiczeń duchowych św. Ignacego. Nie tylko przygotowuje jednostki do osobistego doświadczenia spotkania z Chrystusem i misji współczucia dla świata, ale także oferuje nowe podejście katechetyczne poprzez swoją pedagogię, sposób życia i świętowania w Kościele. Jest ona rzeczywiście naznaczona eklezjologią synodalną, służącą wspólnej misji.

Przypominają nam o tym Statuty Papieskiej Światowej Sieci Modlitwy (art. 4). Poprzez Drogę Serca budzi się powołanie misyjne ochrzczonych, pozwalając im współpracować w codziennym życiu z misją, którą Ojciec powierzył swojemu Synowi... Droga Serca, to ustrukturyzowane duchowe itinerarium pedagogicznie zaprojektowane, ma na celu identyfikację z myślą, wolą i projektami Jezusa. W ten sposób ochrzczona osoba jest zdolna do przyjęcia i służenia Królestwu Bożemu, motywowana współczuciem w stylu Syna Bożego. Ta droga czyni ich dostępnymi dla misji Kościoła (art. 5).

Papież Franciszek ustanawiając Apostolstwo Modlitwy jako Światową Sieć Modlitwy, jako dzieło pontyfikalne, potwierdził i pogłębił jego fundamentalną misję. Z okazji 175. rocznicy powstania dzieła podkreślił istotny wymiar jego duchowego fundamentu: współczucie dla świata.

W czerwcu 2019 r. papież Franciszek oświadczył: W tym dniu Uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa dobrze jest przypomnieć sobie fundament naszej misji. Jest to misja współczucia dla świata, „droga serca”, można powiedzieć, to znaczy droga modlitwy, która przemienia życie ludzi. Serce Chrystusa jest tak wielkie, że pragnie przyjąć nas wszystkich w rewolucji czułości. Bliskość Serca Pana przynagla nasze serca do zbliżania się do naszych braci i sióstr z miłością i pomaga nam wejść w to współczucie dla świata. Jesteśmy powołani, aby być świadkami i posłańcami Bożego miłosierdzia, aby zaoferować światu perspektywę światła tam, gdzie panuje ciemność, nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz, i zbawienie tam, gdzie panuje grzech. Wejście w modlitwę oznacza wejście sercem do Serca Jezusa, odbycie podróży w Sercu Jezusa, doświadczenie tego, co czuje Jezus, uczucia współczucia Jezusa, a także odbycie podróży w moim sercu, aby zmienić moje serce, w tej relacji z Sercem Jezusa.

Warto w tym miejscu przypomnieć encyklikę Dilexit nos - „Umiłował nas”, opublikowaną przez papieża Franciszka w październiku 2024 r., która zawiera refleksję na temat ludzkiej i boskiej miłości Serca Jezusa. Encyklika ta ma na celu odnowienie rozumienia i interpretacji nabożeństwa do Serca Jezusowego w naszych czasach. Przedstawione w niej kryteria rozeznawania i interpretacji zostały zastosowane w ostatnich latach do odnowy duchowości Serca Jezusowego w ramach Papieskiej Sieci Modlitewnej. Odnowa ta jest inspirowana dynamiką apostolską wprowadzoną w ramach Apostolstwa Modlitwy przez o. Ramière SJ, a rozjaśniona przez Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli.

***

tłumaczenie: ks. Stanisław Groń SJ