Drodzy Przyjaciele,

Jak wielu z Was wie, właśnie zakończyliśmy ważny tydzień w naszym procesie uaktualniania oraz odnawiania AM na czasy obecne. Zakończyliśmy pierwszy etap naszego procesu i zaczęliśmy kolejny ważny etap, z nowymi wyzwaniami i ogromnymi perspektywami. Proces odnowy idzie naprzód! Pozwólcie, że to wyjaśnię.

Dnia 15 lutego Kościół wspomina św. Klaudiusza La Colombière (1641-1682), gorliwego apostoła kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kanonizacji dokonał papież Jan Paweł II w Rzymie dnia 31 maja 1992 roku. Ten jezuicki święty dany jest nam jako wzór do naśladowania. Kościół pragnie rozpalić nasze serca i umysły miłością, abyśmy jeszcze gorliwiej służyli Bogu i ludziom.

W jednej ze swoich książek kard. Carlo Maria Martini SJ napisał, że najważniejszą postawą człowieka w życiu jest bycie autentycznym, prawdziwym. Gdy żyjemy w prawdzie i blisko Boga, wtedy nasze życie staje się piękne i pełne radości. Układa się w harmonijną i sensowną całość. Wszyscy szukamy prawdy. Pragniemy być szczerzy i zintegrowani. Pragniemy, by nasze słowa i czyny pokrywały się, by nie było w naszym życiu udawania. To wielka pokusa, bo każdy z nas chciałby wypaść jak najlepiej przed innymi. Grzech jest takim udawaniem, szukaniem szczęścia poza Bogiem.

Aby uczynić wiele dla Boga, trzeba oddać się Mu całkowicie. (św. Klaudiusz La Colombière)

Dać się przemieniać

Duchowość AM, która przede wszystkim uczy zabiegania o to, aby Miłość była poznana i kochana pośród zagrożeń współczesnego świata, wymaga od nas wielkiego zdyscyplinowania. Szczególnie aktualne jest wzywanie do czuwania i mocnego trwania w wierze. Dobrze jest sprawdzać, czy moje dzisiejsze ofiarowanie się Bogu było choć trochę głębsze, gorętsze niż wczoraj oraz czy pragnę spełnić polecenie Jezusa: Wytrwajcie w miłości Mojej. W czasie wieczornego rachunku sumienia dobrze jest zadawać sobie pytanie o to, czy miłuję? Kogo, jak i dlaczego miłuję? Jaka jest moja więź z Bogiem i ludźmi? Wiemy bowiem, że Bóg tylko przez miłość jednoczy nas z Sobą.