11. Niedziela zwykła;
Ewangelia: Mk 4, 26-34

Przypowieści o zasiewie i o ziarnku gorczycy opowiadają o Królestwie Bożym. Pan, odwołując się do prostych obrazów bazujących na obserwacji przyrody, życia rodzinnego, społecznego czy zawodowego ówczesnej Palestyny, przybliża nam tę duchową, niewidzialną rzeczywistość.

Uroczystość Najświętszej Trójcy;
Ewangelia: Mt 28, 16-20

Ostatnia scena Ewangelii według św. Mateusza: uczniowie oddają pokłon Jezusowi, On żegna się z nimi. Powściągliwy w gestach wielką wagę przywiązuje do słów: Przemówił tymi słowami… Przyznaje, że jest Panem całego stworzenia, rzeczy widzialnych i niewidzialnych. Posyła uczniów, aby nauczali wszystkich, a bardziej dosłownie czynili ich uczniami. Zostanie uczniem nie oznacza jeszcze osiągnięcia doskonałości, przejścia całej drogi, lecz jedynie wejście na nią.

Wniebowstąpienie Pańskie;
Ewangelia: Mk 16, 15-20

Wniebowstąpienie kieruje wzrok ku niebu. Każdy dzień zbliża do wiecznej szczęśliwości, do domu Ojca. Ale z drugiej strony niebo zaczyna się na ziemi.

5. Niedziela Wielkanocna;
Ewangelia: J 15, 1-8

Jezus często posługuje się przypowieściami, do których inspirację czerpie z codzienności znanej Jego słuchaczom, dzięki temu mogą je rozumieć.

3. Niedziela Wielkanocna;
Ewangelia: Łk 24, 35-48

Święty Łukasz przypomina, w jaki sposób Kościół pierwszych wieków uświadomił sobie rzeczywistość zmartwychwstania i mógł skutecznie świadczyć o nim. Wskazuje cztery drogi, które są wciąż aktualne.