Epoka Oświecenia, w której ukształtowała się osobowość generała Kościuszki, była epoką rozumu, empirii, niedowiarstwa i raczej postaw teistycznych. Równocześnie głoszono rewolucyjne hasła wolności, równości, braterstwa i podkreślano prawo człowieka do szczęścia.

Gdy wracał do „ludowej” Polski z uchodźstwa, witały go w Warszawie tłumy. Wyjeżdżał w tajemnicy, zagrożony aresztowaniem, by kontynuować polityczną drogę na emigracji.

W 1948 r. w krajach bloku wschodniego przeprowadzono proces „jednoczenia ruchu robotniczego”. W większości z nich stworzono system jednopartyjnej dyktatury komunistycznej.

Rozkazuję: rozpocząć 20 sierpnia 1937 r. szeroko zakrojoną operację mającą na celu całkowitą likwidację lokalnych organizacji Polskiej Organizacji Wojskowej i przede wszystkim ich dywersyjno-szpiegowskich i powstańczych kadr w przemyśle, transporcie, sowchozach i kołchozach – pisał Nikołaj Jeżow, generalny komisarz bezpieczeństwa państwowego ZSRS.

Rewolucja komunistyczna dość wcześnie zaczęła pożerać własne dzieci. Komuniści stali się ofiarami represji ze strony swych towarzyszy już z końcem lat 40. XX w.