Formujcie dobrych rodziców, a będziecie mieli dobre dzieci – oto życiowa dewiza apostoła wyspy Mauritius, Jakuba Dezyderiusza Lavala nazywanego „Ojcem czarnych”, który zasłynął jako niestrudzony apostoł konfesjonału. Jego działalność misyjna przyczyniła się do powstania nowej metody pracy apostolskiej, dzięki której przyznano mu tytuł patrona zaangażowanego laikatu.

Ksiądz Prymas kard. Stefan Wyszyński wypełnił w historii Kościoła XX wieku posługę pocieszania. Był jak Mojżesz, który oparł się faraonowi – nowej komunistycznej władzy. Porównał ją w Zapiskach więziennych do kraczącej wrony: Siadła wrona na czole wyniosłej jodły.

Życie kard. Stefana Wyszyńskiego (1901-1981), Prymasa Polski, świadczy o tym, że kierował się zasadami duchowego rozeznawania, bo na wszystko patrzył z perspektywy wiary w działanie Bożej Opatrzności.

W katedrze w Tarragonie, w Hiszpanii 23 marca 2019 roku został beatyfikowany męczennik za wiarę podczas religijnego prześladowania, jakie miało miejsce w okresie hiszpańskiej wojny domowej (pomiędzy rządem Republiki Hiszpańskiej, wyłonionym przez koalicję Frontu Ludowego i wspierającymi go siłami a prawicową opozycją), w latach 1936-1939. W wyniku wojny zginęło około 500 tys. osób, a około 300 tys. osób wyemigrowało.

Dwa pociski. Dwa. W moją głowę. Był 7 kwietnia 2014 roku. Ktoś zapukał do drzwi naszego klasztoru w Homs. Głód zaburzył moje widzenie. Stał tam nieznajomy. Lekko oszołomiony wyciągnąłem rękę w geście przywitania. Zapaliła się we mnie nadzieja: Może ma coś do zjedzenia? Kim on był? Skąd się tu wziął?